Anderhalve week geleden was ik te gast bij Bert Arons van Couleur-Locale voor een Spectrum Energiemeting®. Vorige week donderdag fietste ik in de ochtend weer richting Couleur-Locale om de resultaten van de energiemeting* te bespreken. Een week de tijd gehad om alles even te laten bezinken. Ondanks dat ik zelf de kaartjes met de trefwoorden heb gekozen en ze zelf op een bepaald gevoelsmatig energieniveau heb gelegd, ben ik toch benieuwd naar de resultaten.
Bert vertelde mij al dat in de bespreking de resultaten in kleur, grafieken en cijfers kwamen. Heerlijk! Ik houd van kleurrijk. En ook van grafieken, ze geven in 1 oogopslag de kern weer. Visueel hapklare brokken, ik ben er fan van. Er zijn 6 sheets, 1 sheet per onderwerp en natuurlijk een totaal plaatje. Ook al is mijn energie gemeten op 5 verschillende onderwerpen, het hangt allemaal samen met hoe energiek ik me voel.
“Wat mag je?”
Omdat ik in Australië aanliep tegen burn-out verschijnselen, is het niet zo gek dat ik een algeheel gevoel van onrust ervaar. Dat komt in bijna alle onderwerpen terug. Bert – bewustmaker én kookliefhebber- noemt het een sausje van onrust waardoor het allemaal een beetje onrustig voelt. Ik -als niet kookliefhebber- begrijp gelijk wat hij bedoelt. Als het allemaal wat rustiger wordt, zal de energie ook
Marre, in dit geval als onderwerp van de energiemeting. Toen ik vorige week vertrok kwam er al een soort van besef; onze band is prima en we hebben ook veel plezier. Die kant moet je ook zien, en die zag ik sinds vorige week al veel beter. Dat wilde niet zeggen dat die onrust en de momenten van halve aandacht er niet zijn maar dat is nu even zo.
“Wat mag je?” vroeg Bert opeens. We zaten bij de 1e grafiek over Marre.
Ja, daar had hij een punt. Ik begreep echt gelijk waar hij op doelde,…wat sta je jezelf toe? Hoeveel ruimte geef je jezelf? Iets met perfectionisme, verantwoordelijkheidsgevoel -dat emotionwork- en de lat die standaard te hoog ligt. By the way, als het om Marre gaat, heb ik perfect al een tijdje geleden over boord gegooid. Volledig aangekleed in een schone outfit met een schoon gezicht, is al voldoende.
“Wat mag ik?” de rode draad en de kern van het probleem. De lat leg ik zelf vaak te hoog en ik snap de theorie echt prima; je kunt niet alles 100% doen. Maar om ook te voelen dat het goed is om iets 70% te doen, is veel lastiger.
Als je tegen burnout verschijnselen oploopt, is het soms ook gewoon accepteren dat het even zo is. Dat lukt op zich wel goed genoeg, ik pieker er weinig over en slaap prima. Dat is 1 van mijn betere kwaliteiten ;-). Maar ik wil wel altijd graag toe naar een oplossing. Vooruit… en zoeken naar het juiste tempo om vooruit te gaan. Niet te hard willen. Of wel te hard gaan en dan ervaren hoe het voelt.
Verrassend
Ooit -nog nader te definiëren- wil ik natuurlijk ook weer een financiële bijdrage leveren. Zodat betaald werk, onbetaald werk én emotion work weer in balans zijn…zo ongeveer dan. In ieder geval naar ieders tevredenheid. Daarom heb ik de onderwerpen freelance en loondienst aangedragen om te kijken of daar een duidelijk verschil in zou zitten of misschien 2 nagenoeg gelijke plaatjes. Om te kijken welke factoren daar gevoelsmatig in mee spelen.
En zie hier, 2 totaal verschillende plaatjes. De 1 duidelijk energiegevend en de ander zo met ups and downs. Vorige week had ik het al even over freelancen waarbij ik ook zingeving had aangedragen. Bert is ook vaak bezig met freelancers en gaf aan dat focus vaak het probleem is. Ja hoor, daar ging het denkbeeldige lampje branden, heel helder. Duhuh, ook als je freelance werk doet, moet je keuzes maken. Dat lampje in combinatie met de energie gevende freelance grafiek en cijfers, stellen mij gerust. Het komt wel goed. ’s Avonds vertel ik dit aan mijn lief en die doet alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Kennelijk was het voor hem al lang duidelijk, dat freelancen beter past…wel handig dat dat nu voor mij ook duidelijk is.
Het totaal beeld
Ik heb energie!! Als alle onderwerpen samen gevoegd zijn, ontstaat er een totaal beeld en ik blijk gewoon in de plus te staan. Niet zo gek natuurlijk, ik lig niet passief onder m’n dekbed verscholen. Ik kom buiten, doe dingen en ben op reis. Als je meer dan 50% positieve energie hebt, ben je in staat om te groeien.
De energiemeting was een positieve ervaring. Het is interessant om zo gedetailleerd na te denken over een onderwerp, er zitten vaak verschillende kanten aan. Die lang niet allemaal energie kosten. Je kunt vaak al energie winnen door te kijken naar de positieve energie die iets je wel geeft. Maar je ervaart de dingen die energie kosten misschien als overheersend. Door alles omtrent een onderwerp concreet te benoemen, valt t allemaal best mee. Bijzonder om te ervaren dat je door dingen concreet te benoemen je al energie kunt winnen als je ziet dat het niet zo zwart wit is.
De energiemeting is een proces van bewustwording. Het zit in diverse aspecten van de meting en door tussen de meting en het bespreken van de resultaten een week de tijd te hebben, krijgen dingen een plekje en blijft het goed hangen. Ik vond het een leuke ervaring en het gaf mij positieve energie. Naast de ervaring die Bert heeft, vind ik Bert een prettig persoon. Relaxt, geen oordeel -niet onbelangrijk in zulke persoonlijke gesprekken- en positief. Dus nogmaals dank!
Mijn route…
– “Wat mag je?” gelijk in praktijk gebracht; deze blog post had ik voor vorige week vrijdag bedacht. Maar ik was moe dus heb ik er voor gekozen om er mee te wachten tot ik er wel echt zin in had
– proberen bij de gedachte “pfff dat geeft weinig energie” ook even te denken, is er hier iets in wat me wel energie geeft?
– freelancen dus…binnenkort even wat dingen op papier zetten, het even de tijd geven om te groeien zodat het concreet en duidelijk wordt
*= als ik energiemeting zeg, bedoel ik in deze blog post de Spectrum Energiemeting®
