Iets wat iedere keer op mijn concrete-dingen lijstje staat is minder naar die telefoon grijpen. En dan ben ik nog niet eens zo ontzettend verslaafd…toch? Verslaafd of niet, ik vind dat het best wat minder kan. Daarom ga ik de Facebook ap maar eens van mijn telefoon halen want dat is de ap die ik het vaakst uit gewoonte open. En waarom eigenlijk?
Uiteraard om vrienden te taggen in foto’s van bakstenen. 
Gewoon omdat ik van zulke ontzettend flauwe dingen houd. Maar verder voegt het weinig toe. Dagelijks zijn er 6,8 miljoen die Nederlanders gebruik maken van Facebook -bron Nationale Social Media Onderzoek 2016-. Toch ben ik het laatste jaar weinig heel interessante content tegen gekomen. De leukste content vind ik namelijk authentieke content van mensen die ik ken. Maar tegenwoordig vind ik vooral veel gedeelde -poezen-filmpjes, events waar mensen naar toegaan en openbare felicitaties. Oja en kijk-eens-hoe-hip-we-op-vakantie-zijn foto’s. Maar daar houd ik dan wel van, ik houd van reizen!
Gewoonte
Het artikel over het onderzoek van moeders en hun mobiele telefoon van Kek Mama, is grappig en deels herkenbaar. Ik neem m’n telefoon ook mee als ik met Marre op pad ga, het is een gewoonte. Maar tegenwoordig gebruik ik ‘m zelden als we samen op stap zijn. Tot laatst toen ik zei dat ik niet meer wist waar die winkel was. “Dat kan je toch opzoeken op je telefoon mama” was de reactie. Tsja.
Ik heb mijn telefoon sowieso al zo ingesteld dat ik niet alle aps via 4G kan gebruiken, dat scheelt. Het is zo’n gewoonte om je telefoon te pakken. Ik wil niet meer uit verveling kansloos swipen. Dat kansloos swippen geeft mij ook altijd een onrustig gevoel. Sinds de ap van Blendle probeer ik gewoon een artikel te lezen als ik dan toch ergens zitten wachten. In plaats van het liken van dit, toch wel een ontzettend grappig poezenfilmpje. Wáárom? Ik houd helemaal niet van poezen,…..ik ben een honden mens! Zo, dat is er ook uit.
Mijn aps
Tegenwoordig heb je overal een apje voor. Zelfs voor mindfulness maar dat is voor mij een beetje de kat op het spek binden; je telefoon pakken om een mindfulness oefening te doen? Voor je het weet, check je je mail, stuur je een apje en tweet je dat je nu iets #mindfulls gaat doen.
Ik ben benieuwd wat voor aps jullie op je telefoon hebben. Dit is wat ik erop heb staan en ik denk dat het allemaal redelijk voor zich spreekt. Aangezien wij geen auto hebben, zijn de NS reisplanner en 9292 wel essential. In mijn geval is de ING ap een soort overbodige -ik weet waar mijn saldo bij in de buurt ligt ;-). De KNLTB ap is tijdens de competitie heerlijk,….staren naar dat scherm om te zien wat de concurrentie heeft gedaan. Yes, we liggen nog op koers voor het kampioenschap! NU én de NOS Teletekst ap? Ja want “818” verschaft je op de zondag alle info die je nodig hebt.
Sinds kort heb ik LinkedIn er ook weer op gezet. Ik merk dat ik in een fase van mijn reis ben aangekomen waar het niet meer heel eng voelt om te denken aan werk. Geen benauwd gevoel meer en geen gevoel van paniek of afschuw. Dat wil niet zeggen dat ik er al klaar voor ben maar omdat ik een shortlist aan het maken ben met opleidingen die me aanspreken, hoor een kijkje in het werkveld daar ook bij.
Zonder Facebook?
Het artikel “7 dingen die gebeuren wanneer je niet steeds je Facebook checkt” is de échte reden om de Facebook ap van m’n telefoon af te halen. Natuurlijk doet het iets, zo vaak een ap checken op je telefoon terwijl je daar niet echt cruciale informatie vindt. De sensatie van een nieuw bericht in je tijdlijn zorgt toch voor dat kleine beetje dopamine, die rush of thrill. Het is een soort verslaving -maar niet helemaal aldus de Volkrant. Ik geloof niet dat ik echt verslaafd ben aan likes…tenminste nu niet meer.
In de tijd dat we in Australië zaten en ik veel beelden en verhalen deelde via Facebook, was er wel een soort van kick bij elke like. Misschien deels omdat ik wilde bewijzen dat ik leuke Facebook content kon produceren? Terwijl die focus me als freelancer in de content marketing juist ontbrak. Ik weet ook niet of -werken in- social media de toekomst heeft.
Helemaal zonder Facebook? Dat wil ik niet want daarvoor vind ik sociale media toch te interessant. Facebook is een prachtig platform om content te verspreiden en ook al zijn mijn blog posts en mijn reis lang niet voor iedereen interessant; het is wel authentiek en al is er maar 1 iemand die er iets aan heeft, is dat voor mij al voldoende.
Ik ben benieuwd wat ik ga merken van een periode geen Facebook ap op m’n telefoon. Verlies ik vrienden, mis ik ontzettend belangrijke dingen of krijg ik afkickverschijnselen? Als je me zwetend naar m’n telefoon ziet staren, weet je hoe het ervoor staat. Je kunt me het beste rustig benaderen en een gesprek met me aan gaan. Je zult zien dat ik dan vast kalmeer 🙂
Mijn route…
– tot 29 mei geen Facebook ap op m’n telefoon
– Zorgen dat Marre niet naar Turkmenistan belt, zo’n telefoonrekening kan ik me niet veroorloven -zie artikel Kek Mama
– noteren wat geen Facebook ap teweeg brengt
“The best minds of my generation are thinking about how to make people click ads.
That sucks.”
Jeff Hammerbacher
