Soms zijn er van die weekends die gewoon bij blijven, omdat er iets leuks gebeurt of gewoon omdat je er een tevreden gevoel aan overhoudt. Dit was zo’n weekend waar ik nog lekker van aan het nagenieten ben zo op de maandagochtend. Op ons balkon, in de zon. Het was geweldig en we zijn kampioen!
Kampioen dus
Ja nog even een -voorlopig- laatste stukje over tennis. Maar dit was het weekend dat het moest gebeuren, kampioen worden! Nadat we vorige week een grote stap hadden gemaakt richting het kampioenschap, moest het nu dan echt gebeuren. Zoals we -nou ja de voetballiefhebbers onder ons- hebben geleerd, ook in het laatste weekend kan het mis gaan. Gelukkig heb ik er alle vertrouwen in en gaat er naast heel veel schone kleding ook een fles prosecco in m’n tas. We reizen af naar Hoek van Holland. Ja echt waar, daar zou ik geen grappen over maken…niet heel inspirerend. Wel heel gezellige mensen. We kunnen vroeg beginnen om, zoals een teamgenoot het zei, “weer op een redelijke tijd terug op ons nest te zijn”.
We kunnen met 3 wedstrijden tegelijk de baan op, we hebben 3 punten nodig dus dat zou vroeg aan de bubbels kunnen zijn. Ik speel de singel bij de dames. Na een inspirerende week tennis kijken van Kiki Bertens @Roland Grros, heb ik er echt zin in. De 1e set gaat bijna te soepel en dat is altijd verdacht ;-). In de 2e set gaat het wat minder soepel maar met hard achter de bal aan rennen en binnen de lijnen slaan, kom ik er toch. “Je bleef echt alles binnen de lijnen slaan, pas in de 2e set sloeg je 3 x uit ofzo” zucht de tegenstander met een verhit rood hoofd. Dan is de mix ondertussen gewonnen en staat de heren enkel nog op de baan. Die wordt gewonnen en dan is het tijd voor bubbels…..wij -Thor mix 19- zijn kampioen!
Over de rest van de dag kan ik een slechts beperkt verslag geven, het wordt hier en daar wat minder scherp; om 12.30u aan de bubbels, om 12.45u gaan er nog 2 dubbels op terwijl ik met een teamgenoot langs de kant een biertje doe. Deze wedstrijden duren natuurlijk langer dan 1 biertje dus nog maar 1 etc etc. Tussendoor wel heel verantwoord ook wat raketjes gedaan natuurlijk. Eenmaal terug “op ons nest” herhaalde het bier en raketjes gebeuren zich. Er is muziek en veel bier en ik zie 1 van mijn teamgenoten de hele avond op de tafel dansen. Het is gezellig en wat een heerlijke dag en ook via deze blogpost, heel veel dank aan mijn teamgenoten die mij op maar zeker deze competitie ook náást de baan zo hebben gesteund!
Facebook
Kijk, kampioen worden doe je niet zomaar. Dus afgelopen woensdag even met mijn lief op de baan want hij kán het echt, dat tennissen. Dat is super fijn. Op weg naar huis, rijd ik bijna over een telefoon heen, ik stop en neem de telefoon mee. Thuis zie ik dat er een OV chipkaart in zit, dat scheelt weer speurwerk. De eigenaar van de telefoon is de -ondertussen- 13 jarig Lotte.
Een fotootje op Facebook van haar telefoon en eens kijken wat de kracht is van social media. Als de theorie van “six degrees of separation” waar is, zou dit toch eenvoudig moeten zijn. Uiteraard haar ook een berichtje gestuurd op Facebook maar omdat we geen vrienden zijn, verdwijnt mijn berichtje waarschijnlijk in haar “bericht verzoeken”. Oja voor mensen die het nog niet weten, de messenger app heeft ook een soort spam folder. Heb je daar nog nooit gekeken? Zo kom je er:
– open de app
– ga naar “ik” rechts onderaan
– ga naar “personen”
– klik “Berichtverzoeken” aan
– en dan wil je de gefilterde verzoeken graag zien
Dit even tussendoor, nog niet iedereen hiervan op de hoogte is. Laat ik geen namen noemen 😉
En ja, ook nog even old skool gekeken op de Telefoongids.nl. Daar vond ik wel een naam maar kennelijk is de vaste lijn opnemen ook old skool dus daar kwam ik niet verder mee.
Zaterdag in de euforie van het kampioenschap, zag ik dat Lotte had gereageerd op mijn berichtje. Ze geeft de nummers van haar ouders en ik krijg een blije en enthousiaste vader aan de lijn. Omdat ik een middag bierdrinken-in-de-zon-en-genieten-van-het-kampioenschap voor de boeg heb, regel ik dat mijn lief het afstemt. Toch mooi dat ze voor haar verjaardag d’r telefoon weer terug heeft.
Maar het allermooiste ontdekte ik zondagavond, toen ik zelf even de tijd nam om in m’n “berichtverzoeken” te bekijken. Daar stonden meer dan 50 berichten van mensen die mee dachten over hoe ik in contact kon komen met Lotte! Sommige hadden haar ook een berichtje gestuurd, kenden haar via hun kinderen of wisten hun adres en e-mailadres. Dat is super cool! In dit geval was het mosterd na de maaltijd maar wat fijn dat zoveel mensen zich betrokken voelen. Ik heb de tijd genomen om alle berichtjes te beantwoorden en te laten weten dat Lotte en haar telefoon weer samen zijn. Zojuist heb ik ook het bericht aangepast, …het was 1270 x gedeeld!
Dit was een heerlijk weekend vol leuke dingen die mijn leven in ieder geval relaxt en kleurrijk maken!
Mijn route…
– in de zon genieten van ons K-A-M-P-I-O-E-N-S-C-H-A-P
– mensen helpen maakt me blij, dit geeft nog meer vertrouwen in de keus van m’n studie
– nooooit vergeten om te checken of m’n berichten per ongeluk op “openbaar” staan
