De meivakantie, een prachtige uitvinding waar je als ouders toch maar weer mooi een oplossing voor moet zien te vinden. En dat fulltime ouderschap; nog steeds niet helemaal mijn ding. Bij Marre duurde de meivakantie 2 en een halve week. Dus, er moest een plan komen!
Londen baby!
En het plan werd een paar dagen Londen. Natuurlijk waren we niet de enige die er tussenuit wilden in de meivakantie dus dat werd zoeken naar iets leuks én betaalbaar. Best lastig. Maar het werd dus met de boot naar Londen. Het is fijn om tijd te maken om samen op pad te gaan. De afgelopen maanden waren druk en hebben we veel gevraagd van haar aanpassingsvermogen. Ze lijkt ondertussen haar plekje gevonden te hebben. Maar…. Londen baby dus!
Nou ja eigenlijk was Londen bijzaak, de focus lag op het slapen op de boot, dát was het hoogtepunt. Samen bekeken we de grote boot en de hut waarin we zouden slapen. Ik legde een soort van programma bij haar in de week en ik was benieuwd hoe ze het zou vinden. Gewapend met een rugzakje én een toestemmingsformulier van de ex vertrokken we naar Hoek van Holland. Ahhh het prachtige Hoek van Holland, levendige herinneringen vol champagne voor het tenniskampioenschap.
Greater London
In de trein praten we over London; hoeveel mensen wonen daar? En ben ik al eerder in zo’n grote stad geweest? Ben jij daar al eerder geweest mama?
Oja, mijn eerste herinnering aan London, 3 VWO en in de metro de groep kwijt raken. Met die gedachte in m’n achterhoofd bedenk ik me dat we goede afspraken moeten maken. Mocht jij je nu ook afvragen hoeveel mensen er in Londen wonen; het zijn er zo’n 8,6 miljoen (Greater London).
Als sucker voor lijstjes vroeg ik me ook gelijk af of ik in grotere steden was geweest dan London, hierbij dus een lijstje met grote steden/metropolen.
Das Boot
Als we op de boot aankomen, is het al bijna bedtijd maar uiteraard is ze helemaal hyper. En niet eens van de suikers of kleurstoffen. De grote beslissing wie slaapt er boven en wie slaapt er onder, gaat gemaakt worden zodra we de hut binnenkomen. Het wordt naast elkaar dus niemand hoeft acrobatische toeren uit te voeren om in bed te komen.
We gaan naar een ander land dus ook hier passeren we de marechaussee. Wat me verbaast, is dat hier zo zorgvuldig wordt gelet op kinderen die maar met 1 ouder reizen. Gelukkig heb ik mijn toestemmingsformulier bij me en kunnen we doorlopen nadat ze wat vragen hebben gesteld aan Marre. De dame naast ons, die met haar 2 dochters reist, heeft het formulier niet bij zich en wordt aan een stevig gesprek onderworpen.
Andere Nederlanders
Nederlanders op reis, het kan heerlijk zijn om ze tegen te komen en soms tenenkrommend. Als we aankomen in Harwich, blijkt de rechtstreekse trein niet te gaan maar is er vervangend vervoer geregeld. Slecht aangegeven maar uiteindelijk kwamen er bussen. Vanaf het moment dat we van de boot af waren, werd er gezeurd. Van ‘slecht geregeld’ tot..jawel…. ‘dat heb je nou in het buitenland’. Terwijl Marre tegen mij zei: “Nu gaan we met de bus én met de trein, dat is toch leuk”.
In een moment van aandacht voor Marre, was ik per ongeluk zomaar ergens gaan zitten in de bus. Dat bleek dus naast zo’n stel dat,….ik zoek even naar woorden,….zaken vaak van een wat minder positieve kant bekijkt. Ik vond het gewoon wonderlijk dat ze op een busrit van een uur zoveel dingen vonden om over te zeuren. Dat is ook een soort gave….
Naast mij zat gelukkig iemand met haar knuffel stevig onder de arm geklemd en fles water in de hand, te genieten van het landschap wat aan haar voorbij trok.
Ideale reisgenoot: lief en flexibel
Ondertussen ben ik een aantal keer in Londen geweest maar nog steeds vind ik het een indrukwekkende stad. Een fijne stad en niet eens belachelijk druk. We maken aardig wat kilometers met de metro en pas dan merk je hoe groot Londen is. Onderweg geen gezeur of gedoe; ze is de ideale reisgenoot, geduldig, flexibel en vrolijk. Zelfs als we lang hebben gelopen naar een sushi restaurant wat dicht blijkt te zijn. Ik denk dat ik meer teleurgesteld was. “Kom mam, dan gaan we in het hotel frietjes eten”.
De uitjes die op het programma staan, zijn; het Tate Modern, het National History museum, ritje in een dubbeldekker en uiteraard Hamleys. Het mooie weer en de ijscowagen naast het Tate wint het van het Tate Modern zelf. Wel terecht. Het National History museum bezoeken we wel. Ondanks de drukte, dwalen we hier een uur rond en met name het skelet van de dino, de opgezette dieren en de talrijke stenen worden met veel bewondering bekeken.
Hamleys
Niet zomaar een winkel, nee…dé speelgoedwinkel. Ik weet nog dat ik er voor het eerst was -jaja oma vertelt- ik had nooit bedacht dat er zoveel speelgoed bestond. Ja, zoveel speelgoed bestaat er, 5 verdiepingen vol.
Ik was heel benieuwd hoe het zou gaan; of ik er ooit weer levend uit zou kunnen komen mét kind. We zouden in de middag gaan want dan zou Spiderman in Hamleys aanwezig zijn. Tsja, breng daar maar eens iets tegenin. Het is nog steeds indrukwekkend als je binnenkomt, overal gebeurt iets. Een ware beleving voor je zintuigen!
Al snel banen we ons een weg naar de knuffels waar ik rustig op een krukje ga zitten terwijl zij door de overvloed aan knuffels dwaalt. Na een half uur hebben we alle verdiepingen gezien en maakt ze vastbesloten een keus. Ze is blij en tevreden en huppelt met de nieuwe aanwinst naar buiten. Dat ging heel soepel en we mengen ons weer in de drukte van Regent Street.
“Londen, baby!” tijdens de reis riep ze in elke metro. Maar als we ’s morgens eenmaal aanleggen in Hoek van Holland, is het klaar. In de bus naar Schiedam zeg ik het nog 1x maar ze doet net of ze me niet hoort. Slim kind 😉
Mijn route…
– tijd vrijmaken voor tripjes samen; samen nieuwe ervaringen opdoen is leuk
– genieten van de rust van de vakantie waarin niks hoeft in plaats van bedenken wat allemaal zou kunnen
– geen Ipad mee maar wat boekjes en een spelletje, al werd mijn poging tot gesprek soms afgedaan met “Stttt ik ben aan het lezen”.
