Mindfulness, hardlopen en yoga

Eindelijk een blog post over mindfulness, het kon ook niet langer uitblijven natuurlijk. Een drukke bende in m’n hoofd, burnout verschijnselen en dan op reis naar een relaxt en kleurrijk leven. Daar hoort mindfulness bij. En hardlopen want wie loopt er nu niet hard? Oja en een beetje yoga, actief ontspannen.

Mindfulness
Maar eigenlijk krijg ik een beetje jeuk van mindfulness. Misschien niet van mindfulness zelf maar het zweverige aspect er omheen. Om een beetje houvast te hebben, heb ik het begrip even opgezocht op Google en daar kwam dit uit op het volgende:

Het 1e, daar kan ik me helemaal in vinden. En daar ben ik ook volop mee bezig. Me meer bewust zijn van wat ik aan het doen ben, patronen ontdekken en zo bewuster keuzes maken. Die drukke bende in mijn hoofd ontstaat als ik alleen maar doe en weinig denk. Gewoon op de automatische piloot waardoor er meer drukte ontstaat dan goed voor me is. Tegenwoordig ben ik me daar meer bewust van dus ja mindfulness werkt ook voor mij.

Het 2e aspect, daar heb ik wat meer moeite mee. Maar dat kan ook goed komen door de zweverige sfeer die er omheen hangt.  Al je gevoelens en gedachten rustig erkennen. Oja en ze ook nog accepteren….brrrr. Sommige gevoelens wil ik helemaal niet accepteren, die woede aanvallen? Weg ermee! Daarmee bedoel ik dan dat ik de oorzaak juist wilaanpakken. Er niet over oordelen? Lastig want het is écht niet fijn zo’n woede aanval. Het komt op mij soms een beetje over op symptoom bestrijding.

Grote kans dat ik een eenzijdig beeld heb van mindfulness. Ik heb dan altijd het beeld van m’n eten 100x kauwen om de smaak echt te ervaren. Of een zweverige cursus moet doen met mooie meditatieoefeningen waar je thuis no way aan toe komt. Gewoon omdat je een gezin hebt, een baan, een huisdier en dus geen tijd hebt om alles mindfull te doen.

Hardlopen
Dan hebben we nog -vrijwillig- hardlopen, ik heb het nog nooit gedaan. Om me heen zijn steeds meer mensen hard te lopen. Als ik aan hardlopen denk, zit ik zo weer op de middelbare school bij de shuttle run test. Of de Cooper test, bedacht door Kenneth H. Cooper in 1968 …en bedankt hè Kenneth! Alsof ik in het Amerikaanse leger wilde want daar was de test voor bedacht.

Vorige jaar heb ik 2 maanden lang word-fit-voor-de tenniscompetitie sessies gedaan, onder begeleiding van een personal trainer. Hij vroeg ook of ik wel eens ging hardlopen. Nee,… niet dus behalve als ik laat ben voor de trein. Ik zei dat hardlopen niet zo ” mijn ding” was. Een half uur later stond ik verplicht op de loopband. Voor iemand die het niet leuk vindt, vond hij dat ik behoorlijk enthousiast was én goed liep. Jaaaaa, interval training op de loopband is ook leuk. Ik ging als een dolle jonge hond. Zeker als iemand anders aan de knopjes zit, dan wil ik er toch het beste uithalen. Die intrinsieke motivatie is er gewoon niet zo.

Laatst was ik op een zondagmiddag verjaardag, kinderen schoten links en rechts aan me voorbij. Ik raakte even in gesprek met de gastheer, mister Sportlifecrisis.
“Coole schoenen” zei hij en we keken allebei naar beneden.
“Daar kun je ook mee hardlopen toch”.
Het blijft even stil voor ik aarzelend zeg: “Ja, dat zou kunnen…”.

Hardlopen, het zou dus zomaar kunnen met deze schoenen. De gedachte blijft in m’n hoofd hangen. Zal ik dan toch….? En dan zoals in Friends, Phoebe style…of nog even niet?

Yoga
We stoppen de hardloop-gedachte weer weg en rennen door naar yoga. Bij yoga heb ik minder een brrr gevoel dan bij mindfulness. Misschien omdat er beweging bij komt kijken, ik weet het eigenlijk niet. Ik heb nog nooit aan yoga gedaan, een yoga virgin. Tegenwoordig komt yoga ook gewoon voor in mijn guilty pleasure serie;  Jane Rizzoli en Maura Isles zijn regelmatig in een yogaklasje te vinden.

Ook op Instagram en Pinterest zie ik allemaal mooie yoga beelden voorkomen. Leuk om te bekijken, met veel suggesties voor oefeningen. Zelfs voor de beginner, voor de yoga virgin. Maar ook veel vrouwen in ingewikkelde poses, ik zie mezelf al helemaal klem zitten. Of net je balans verliezen waardoor er een soort domino effect ontstaat. Ongelooflijk eigenlijk dat ze dit allemaal doen zonder enige beschermende kleding…..

Of samen met je kindje yoga doen, mooie poses, quality time en helemaal tot rust komen. Al weet ik ook wel dat het in praktijk heel anders zal uitpakken.

Dat yoga niet alleen voor de slanke figuren is, bewijst deze dame, meet Jessamyn Stanley.
Als zij het kan, kan ik het ook. Misschien gewoon maar eens proberen. Er zit een yoga school bij mij om de hoek dus dat mag zeker het probleem niet zijn. Ik ben wel benieuwd.

Mijn route…
– uit m’n comfort zone dus, aangemeld voor een proefles yoga
– als we dan toch bezig zijn, ik ga straks met die schoenen naar buiten om te zien of ze kunnen hardlopen
– ok, mindfulness….ik zet “Frazzled” van Ruby Wax op m’n to -read lijstje. Mindfulness: praktisch en met humor, dat is meer wat voor mij
– de afwas mindful doen, met zo’n harig ding…afwasborstel en soppig spul uit een fles