Vorige week zondag had ik me voorgenomen om maandag even de tijd te nemen voor een reflectie moment. Elke maand een stand van zaken maar hoe is nu van dag tot dag? Je weet wel ergens tussen speelgoed opruimen, de was doen en je eigen leven hebben. Goed om daar met een kop thee,….of misschien beter een pot thee ook weer eens even bij stil te staan. Ow wacht,…maandag daar stond het op de kalender..studiedag. Great, bestaat het weekend opeens uit 3 dagen.
Routine
De dagroutine die ik heb ontwikkeld, werkt nog steeds maar wat minder op zo’n studiedag. Ik lees minder lekker een artikel als er iemand op schoot zit die letters wil tikken op m’n toetsenbord. Gevolg is dat we samen een mooi verhaal tikken waarbij het lijkt of ze met lijm aan bepaalde toetsen is blijven plakken. Ik heb ondertussen wél een mapje met prachtige letter kunst, waar steeds vaker ook echte woorden tussen zitten.
Het diepe werken waar tegenwoordig zo veel over wordt geschreven, daar ga ik op zo’n dag niet aan toe komen. En een reflectie, vergeet het maar! Keihard tekenen, intensief het Nijntje spel spelen en geconcentreerd samen een ballon in de lucht houden. Wat best een goede oefening is voor mijn voetenwerk op de tennisbaan. 
Ze komt gezellig bij me in bed liggen met al haar labels – haar alternatief voor knuffels- om samen tekenfilms te kijken. Je zou van zo’n studiedag een actieve, enerverende dag kunnen maken maar dat wordt het niet. Gewoon omdat we er geen zin in hebben. Ze is de laatste tijd in een ontzettende knuffelbui en ik mag onder geen beding het bed verlaten. Haar armpjes stevig om me heen. Ze zet nog wat kracht om me extra stevig te knuffelen. Ik ben blij dat we geen huisdieren hebben, zo’n hamster zou na 1 knuffelsessie stuk zijn. Gelukkig mag ik het bed verlaten als ik toch echt moet plassen.
Ik merk dat er even een soort onrust ontstaat in m’n hoofd van alle dingen die ik wil doen. “Mama moet even iets met de computer doen” en ik ren naar boven om 4 belangrijke dingen elk op een apart geeltje te schrijven en ze op mijn weekplanner te plakken. Zo dat is ook weer gedaan. Nou ja nog niet echt gedáán maar de onrust is wel direct uit m’n hoofd, voor de komende week is dat de focus per dag.
Als ik terug loop naar de slaapkamer, schieten me nog allerlei dingen in gedachten die “zouden moeten”. Maar ja van wie eigenlijk? Zo relaxt om zelf de belangrijke dingen te kunnen bepalen. En heel langzaam leer ik minder verantwoordelijk te zijn voor…de rest van de wereld. De theorie is makkelijk, kiezen voor de dingen die echt belangrijk zijn maar ja dat doen én het ook zo voelen, is soms van een heel andere wereld. Ik focus me weer op Thomas de Stoomlocomotief – haar favoriet- en de Fatantastische 4 -mijn favoriet.
Na de maandag
Gelukkig bestaat de week uit meer dagen maar op 1 of andere manier vullen die zich razend snel met…..dingen. Bruce Springsteen, oppas regelen, autoritje -jawel het was weer zo ver- naar IKEA, tegels uitzoeken voor de keuken en nog 1001 dingen. Ik kan ze niet allemaal précies benoemen maar de tijd lijkt voorbij te vliegen. En ik ben doodop. Niet verder vertellen maar ik sliep donderdag eerder dan m’n dochter. Uiteraard schrok ik om half 12 wakker om vervolgens te Netflixen tot half 2 omdat….ik niet meer in slaap kon komen. Lang leve geen baan hebben zullen we dan maar zeggen.
“Wat heb je dan allemaal gedaan? ”
“Ehhh dingen, je weet wel, van alles…”
Het zijn juist die “van alles” dingen die er voor zorgen dat je soms toch net iets minder écht ontspant. En als vrouw schijn je daar net iets gevoeliger voor te zijn, die huishoudelijke mamangement taken-nee, geen tikfout-. Een schrale troost, ik ben niet de enige zoals je kon lezen in een eerder blog.
Maar het deed mij ook beseffen dat ik nog niet helemaal was waar ik wilde zijn. De afgelopen weken veel mooie plannen gemaakt maar vorige week merkte ik dat het opeens stil stond, vrij abrupt. Had ik stiekem, zonder ik er zelf erg in had, toch weer een balletje teveel gepakt om hoog te houden? Zo tussen al die grote plannen door, werd dit ongepland een weekje rustig aan. En werd het niet een reflectie moment met een pot thee maar een hele week van reflectie. De keuzes die ik had gemaakt kritisch bekijken en hier en daar aanscherpen.
De taken van m’n geeltjes die ik maandag had gemaakt, werk ik deels af maar ik merk ook dat bij 1 van de geeltjes de bottle nek zat: hier wil ik veel te veel! Crowdfunden voor m’n eigen opleiding én voor die van anderen, een mooi plan maar misschien eerst bij mezelf beginnen en van daar uit verder bouwen.
Tijd om aan de rem te trekken en zodra ik weer even stilsta, om me heen kan kijken en het in hapklare brokken kan opdelen, kan ik weer verder. Ik merk dat me dat rust geeft en een deel van de taak op het geeltje maak ik af, de rest parkeer ik nog even. Rome is ook niet in 1 dag gebouwd. En dat is ook niet erg, die enthousiaste ideeën blijven toch wel.
Rust
Damn, het is alweer zondag. Maar gelukkig lijkt de rust weer te keren. Het was wel even lekker zo’n weekje zonder heel veel bijzondere dingen. Op je werk kun je ook niet altijd bezig met pieken, soms is het ook fijn om even lekker op de automatische piloot dingen te doen. Zo voelde dat nu ook een beetje.
Daarnaast merk ik dat het best pittig is om structuur, uitdaging en ontwikkeling voor jezelf te bewerkstelligen zonder baan en met weinig geld. Maar tot op heden gaat het goed, ik weet genoeg kansen te creëren om dingen te bereiken en op te starten. Ik doe momenteel bijna alleen maar dingen die ik leuk vind! Applaus voor mezelf 🙂
Mijn route…
– een weekje “van alles” en toch heel weinig doen, mag vanaf nu gewoon van mezelf
– reflectie is nodig om jezelf niet voorbij te lopen, m’n eigen blogs terug lezen, helpt ook al heel erg.
– zie je ergens tegenop…kijk of je het kunt opdelen in taken/stukken die eenvoudiger te doen of te overzien zijn.
