Ondertussen meer dan een maand terug uit het warme, vrije, prachtige heerlijke Australië – ja als je terug bent vergeet je even de burnout achtige momenten. En vandaag ook nog eens een extra dag dus een goed moment voor een tussenstand. Waar bevind ik me op mijn reis naar een relaxt en kleurrijk leven. Ik kan je verklappen, ik ben er nog niet! Zelf vind ik dat ik al wel wat stappen heb gemaakt, al zal het er aan de buitenkant nog niet uitzien alsof ik echt veranderd ben. Het is goed om even stil te staan bij mijn route tot nu toe en de tussenstand te bekijken.
Veranderen doe je niet over-night heb ik al eerder gezegd en dat klopt maar het is toch heel lastig om niet met meer dingen tegelijk aan de slag te gaan. Dit is een lijstje waar ik concreet mee aan de slag ben gegaan:
- niet meer in de speeltuin met m’n telefoon, meer aandacht voor Marre
- maak een vind-ik-leuk lijstje, kijk er vaak op en probeer het toe te passen
- maak zin met muziek
- ga aan t werk in blokjes van 90 min
- schrijf elke avond 3 positieve dingen op
- minder telefoon
- plan 2 avonden in waar je 1 ding tegelijk gaat doen
- stel jezelf de vraag, draagt dat nou echt bij aan een relaxter leven, meer rust in m’n hoofd?
Daarnaast heb ik ook veel artikelen gelezen, TedTalks gekeken en online opzoek gegaan naar tools die me zouden kunnen helpen om die drukke bende in m’n hoofd wat rustiger te krijgen.
Minder effectief
In de tussenstand kan ik ook rustig zeggen dat er dingen zijn die het niet doen voor mij. Sinds we terug zijn, schrijf ik braaf elke avond 3 positieve dingen op van die dag. Het doel hiervan is om de dag af te sluiten met positieve dingen en niet te blijven piekeren over alles wat niet goed ging. Het is een goede oefening om een nieuw ritueel in te voeren. Het kost weinig tijd. Maar eigenlijk kwam ik tot de conclusie dat ik niet echt lig te piekeren over negatieve dingen. Het draagt niet concreet bij aan meer rust in m’n hoofd. Ik denk dat ik het niet verder ga uitvoeren.
Minder telefoon werkt ook nog niet helemaal. Het is te vaag voor mij. Ik ben me wel bewuster van de keren dat ik m’n telefoon pak. En ik leg ‘em dan ook gelijk weg in plaats van toch nog even een keer op Nu.nl te kijken. Want daar heb ik 5 min geleden ook al op gekeken. En voor echt wereld schokkende berichten, heb ik de berichten service aan staan. Dit is een 1e stap maar ik moet het duidelijker omschrijven voor mezelf. Misschien niet zozeer in x aantal keer per dag want dat voelt een beetje schools. Maar meer richting, in bed geen telefoon of gebruik ‘em niet als horloge. Dat is nog work in progress.
Wel heel effectief
Gelukkig er zijn ook dingen die – goed- werken. Die zijn zeker het vermelden waard in de tussenstand 🙂
Aandacht voor Marre gaat heel goed omdat ik hier ook echt tijd voor vrij maak. Dat klinkt misschien wat overdreven maar voor mij werkt het. Als ik haar uit school haal, geen werk dingen meer doen. Alleen nog maar dingen die we samen kunnen doen en gelukkig houdt ze van de was ophangen en helpt ze mee met de afwas. Maar vooral geen 2e agenda meer, niet stiekem hopen dat ze even een half uurtje TV gaat kijken zodat ik net nog iets af kan maken. Dat geeft rust. Ja en dat komt neer op ergens echt voor kiezen. Niet op 2 gedachtes hinkelen.
De beslissing om een blog bij te gaan houden van mijn reis naar een relaxt en kleurrijk leven lijkt bijna werk. Ontzettend leuk werk maar het kost tijd en vraagt zeker zo nu en dan ook om focus. En daar helpt de wekker zetten mij bij. Even 90 min echt aandacht voor wat je aan t doen bent, veelal gebruik ik die tijd voor het schrijven van een blog om mijn reis concreet te maken. Na die 90 min ga ik dan echt iets anders doen, vaak iets met beweging. Al is het maar even die vuilnis naar buiten doen of 2 liedjes op de crosstrainer staan. Ik vind het fijn om te merken dat ik mijn productiviteit zo kan sturen, dat had ik me nog nooit zo gerealiseerd.
Van mijn vind-ik-leuk lijstje probeer ik in ieder geval elke week te zwemmen. Ok, als de wekker om 06.15u gaat, heb ik echt dat lijstje in m’n hoofd nodig. Maar uiteindelijk is het leuk en fijn om te zwemmen.
Ontspannen met een tijdschrift is ook fijn, kopje thee erbij – nou ja you get the picture. Maar ontspannen met de Happinez vond ik lastig. Super stom maar ik kreeg het idee dat ik met elk artikel iets moest doen. Dat ik ook offline moest gaan, dat ik ook een sabbatical moest nemen – ow wacht. Nou ja, niks ontspanning. Na de Happinez had ik het idee dat ik helemaaaal niet ontspannen was en er een waslijst met dingen was die ik moest doen om…te ontspannen. Geen goed idee dus. Volgende keer toch maar weer een Grazia of Cosmo, lang leve t oppervlakkige entertainment.
De drukke bende
Concreet, op dagen dat de Marre naar school gaat en ik echt tijd voor mezelf heb, gaat het eigenlijk heel goed. Na school heb ik volle aandacht voor haar én voldoende energie omdat ik zelf productief ben geweest – of in ieder geval iets leuks, positiefs heb gedaan.
Ik heb veel minder vaak het gevoel dat ik iets moet waardoor ik minder druk ben in m’n hoofd. Sinds we terug zijn, heb ik nog geen woede aanval gehad omdat iets niet lukt en de emmer te vol zat. Dat alleen al voelt als een overwinning. Die woede aanvallen waren bij mij een uiting van frustratie en machteloosheid.
Mijn valkuil is teveel te goed willen doen en daar helpt de grote vraag of het bijdraagt aan een rustiger, relaxter leven, goed. Zoals gisteravond moest het dekbedovertrek nog om het dekbed. Maar ik was al in de ik-ga-lekker-naar-bed modus. Dus ja, heb ik het gelaten en heb ik het vanmorgen gedaan. Ik probeer kleine dingen die Sander evt zou omschrijven als “tikje neurotisch” te laten gaan. Omdat ze soms net de druppel zijn en dat is het dan niet waard.
Over een maand weer een tussenstand van mijn reis naar een relaxter en kleurrijk leven
Mijn route…
– minder telefoon iets concreter maken
– meer beweging opnemen in m’n weekprogramma – tennis competitie komt eraan
– niet-effectieve dingen vervangen door nieuwe experimenten
