Juist daar zitten we dan, Marre en ik, in een rommelig huis zonder ons lief. Die zit verderop met 20 onbekenden. Maar goed dat wij ook echte zomervakantie plannen hebben, wij gaan Spanje onveilig maken. We gaan vliegen en Marre is een tikje verwend wat dat betreft. “Duurt het maar 2 uur, dan kan ik helemaal geen filmpje kijken”….tsja.
Schiphol
Zaterdagochtend vertrekken we naar Schiphol, met de trein en dat is eigenlijk al heerlijk. Als we uitstappen, is het perron vol met zwaar gewapende mannen. De veiligheidsmaatsregelen zijn aangescherpt, dit was niet speciaal voor ons. Als we bij de gate zitten met een broodje en de Ipad, bekijk ik onze medereizigers. Het is duidelijk dat Gerona dicht bij Lloret de Mar ligt. Als we in het vliegtuig zitten, blijken we omringd te zijn door mensen die nog nooit hebben gevlogen. Marre maakt als ervaren reiziger zelf d’r veiligheidsriem vast en luistert naar de steward die de veiligheidsprocedure uitlegt, daarna bekijkt ze de kaart – ja dat ding in je seatpocket – en vraagt uitleg bij de plaatjes. Achter ons is nog steeds iemand in gevecht met het opklaptafeltje….
Spananje
Na een soepele vlucht landen we in Spananje -dat klinkt veel leuker mama. De piloot werd beloond met een luid applaus voor een prima landing. Marre vond het maar een beetje gek. Ik vind niks zo fijn als weinig zooi meenemen en we stonden dan ook in no-time in de aankomsthal met onze handbagage. Voor het eerst sinds jaren via een touroperator op vakantie, voordeel is dat we lekker lui in een bus stappen en als de naam van het hotel klinkt, stappen we braaf weer uit. Nadenken, dat is nergens voor nodig. Al nemen sommige mensen de niet-nadenken policy wel heel strikt…
We hebben een prima kamer op de 4e verdieping en kijken uit op de 3 zwembaden. Ik heb net de tassen neergezet en Marre holt als een dolle door de kamer en voor ik het weet, staat ze in d’r blootje voor me. “Mama, waar is m’n zwembroek?”
Ook heeft ze een kleine wastafel voor zichzelf ontdekt…
Goed, het zwembad dus. Daar waren er 3 van en die worden gelijk alle 3 onveilig gemaakt. Sinds Australië hebben we niet meer gezwommen en eerst durft ze nauwelijks dr teen erin te steken. Nog geen uur later springt ze als een kamikaze piloot bijna boven op me, gewoon zonder bandjes en vol vertrouwen krabbeltje ze naar de kant. Zo mooi om te zien hoe ze zonder angst helemaal blij in t water springt. Even een klein begin gemaakt aan een schoonspring carrière maar na de halve draai was ze mij als kwijt dus dat hebben we nog maar even in de koelkast gezet.
Goed, 11 dagen samen op zomervakantie. Naast full time moeder, ook part time badmeester -..of badmeesteres maar dat klinkt zo..kinky?. Als ik zo terug kijk op deze vakantie hebben we ong 80% van de tijd wel doorgebracht in/bij het zwembad. Gelukkig was er in de 1e week een jongetje wat graag met haar wilde spelen. Bij de kennismaking droeg Marre een zwembroek dus was het een lastig concept dat ze toch een meisje was. De volgende dag hebben we een badpak aan getrokken, just to be sure.
Maar dit zorgde er wel mooi voor dat ik ook even een volwassen gesprek had met zijn ouders. En heerlijke momentjes van meer dan 2 bladzijden in een tijdschrift, hoera! Rustig een colaatje kon drinken en bij de bar even wat eten halen.
Callela
Gelukkig wist ik Marre ook nog een paar keer úít het zwembad te trekken en hebben we ook nog wel iets van Callela gezien. Het oude centrum bestaat uit prachtige oude straatjes én de langste winkelstraat van de Costa Brava – ook weer iets om af te strepen van de bucketlist ;-).
Een toeristentreintje voert je langs alle grote hotels naar de markt die 2 x in de week is. Beetje jammer dat de markt in de volle zon is én om 12.00u ’s middagsis, daar zijn we snel weg. Terug naar het verkoelende zwembad, what else do you need?
Maar het beste vermaak -buiten het zwembad natuurlijk- lag een straatje bij ons hotel verwijderd,…een midget golf baan. In Australië heeft ze dat ontdekt en vind het helemaal leuk. Hard slaan is natuurlijk het allerleukste, ook als je daarmee de bal totaal niet raakt.
Barcelona
We zaten zo’n 60 km van Barcelona dus een goede mogelijkheid om deze zomervakantie daar een kijkje te nemen. Ik was er nog nooit maar het klinkt heel aantrekkelijk; mooie stad en strand dichtbij elkaar. Met aardig wat reiservaring had ik ook in de trein kunnen stappen en zelf naar Barcelona kunnen gaan maar opgehaald worden voor de deur van je hotel, is ook wel heel lekker. Een uur in de bus vol kakelende Nederlanders is een goed moment om even een dutje te doen. 
Aangekomen in Barcelona, moeten we even wachten….en dat is lastig. Nog geen 5 minuten nadat de bus ons heeft afgezet, hoor ik de eerste wanklanken al. En ik dacht dat kinderen ongeduldig waren…volgens mij is Marre de enige geweest die níet heeft gezeurd over het wachten. Het georganiseerd reizen is….laat ik het fascinerend noemen.
Het fietsen in Barcelona was heerlijk, veel gezien en op een relaxte manier. Ruim 3 uur gefietst, Nederlandse gids via Cruising Barcelona. Zij zitten vlak achter de Ramblas, bij La Boquería een beroemde markt waar je heerlijk kunt eten! Verse sapjes, heerlijk fruit en goede visgerechten. Oja en er ligt ook een speeltuin vlakbij want na 3 uur zitten op de fiets, moet er even geschommeld worden, logisch toch?
Barcelona is een stad waar ik zeker nog een keer terug ga komen. Geweldige smalle straatjes waar de was boven je hoofd hangt, net zulke smalle straatjes maar dan met piep kleine restaurantjes en hippe winkeltjes. Of het relaxte Barceloneta waar je niet alleen het strand hebt maar ’s avonds ook een bruisend uitgaansleven.
Naar huis
Aan alle zomervakantie pret komt een einde. In het vliegtuig naar huis zucht Marre: “Ik mis Bacelona zo”. Het was een mooie vakantie; veel zwemmen, veel ijsjes -dat hoort bij vakantie- en veel plezier samen. Ik heb echt kunnen genieten van de tijd samen, en eigenlijk ook zelf best aan vakantie toe gekomen. Cocktail, tijdschrift bij het zwembad, lekker samen lunchen in t oude centrum en winkeltjes in….allemaal grote-mensen dingen die het voor mij ook een prima vakantie maakte.
Een aantal maanden geleden zag ik enorm op tegen deze vakantie. Nu blijkt, het is eigenlijk wel te doen op vakantie gaan met je eigen kind. De band die ik met Marre heb is eigenlijk hartstikke goed, ze heeft het amper over thuis of papa gehad. Ze leeft in het hier en nu; met mama aan de rand van t zwembad. Wat een wijsheid eigenlijk 🙂
Mijn route
– een keer terug naar Barcelona…anyone?
– investeren in aandacht voor Marre, het werkt…half doen, is geen optie
– nog even nagenieten van de vakantie!
